ΣΤΟΝ ΟΓΜΙΟΝ ΗΡΑΚΛΗ
Οι Άθλοι σου τελέστηκαν, τα πάρεργά σου επίσης,
οι στάχτες σου απαλά πετούν απ' την κορφή τής Οίτης.
Ιδού λοιπόν, Ηράκλεις, η φυγή από την εξουσία.
Η λυγερότατη Ήβη, νεότερη απ' όλες τις Θεές,
που κάνει κύκλους στο πλατύ αλώνι της Σελήνης,
ζήλια καμιά δεν έτρεφε για τη Μεγάρα,
την Ιππολύτη, την Αυγή, τη Δηιάνειρα,
μα καθεμιά τους πένθησε με τη σειρά. Ράγισες όλες τις καρδιές,
σαν ήλιος καίγοντας αβάσταχτα για μια Ελληνίδα κόρη.
Ανάπαυσε το αθάνατο κεφάλι σου στης Ήβης την ποδιά·
όποιους πολέμους άρχισες άφησε οι γιοι σου να τελειώσουν.
Στοχάσου ένα νέο Αλφάβητο, θεράπευσε πληγές,
σύρε σε σένα ποιητές από μακριές χρυσές αλύσους,
όμως ακόμη πάνοπλος με λεοντή και ρόπαλο προχώρει.
ROBERT GRAVES
Μεταγραφή: Θεοδόσης Βολκώφ
