Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ

Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ

Μνήμη Τζακ Λόντον, 

για τον Γιο του Λύκου και όχι μόνο

Πεινάει ο Γιος του Λύκου για γυναίκα.

Πείνα παλιά τον σπρώχνει στο κυνήγι.

Στο έλκηθρό του ζεύει σκύλους δέκα.

Απάντηση «η Γυναίκα», καταλήγει,

στο ερώτημα προ πάντων των αιώνων.

Του θηλυκού ορέγεται τη θέρμη,

μα όλα εχθρός στη Γη των παγετώνων

και σκέφτεται με βία πως την παίρνει.

Αφτιάζονται, οσμίζονται, γρυλίζουν,

ουρλιάζουνε, ασθμαίνουν, αλυχτάνε

και τρέχουν μες στους πάγους που αχνίζουν

Σκυλιά – έξω και μέσα του λυσσάνε,

λυσσάνε για να φτάσουν στη Γυναίκα

τού Λύκου ο Γιος και οι σκύλοι του οι δέκα.

   

© Θεοδόσης Βολκώφ

ΣΑΝ ΤΟΝ ΛΥΚΟ

 ΣΑΝ ΤΟΝ ΛΥΚΟ

                                                           Μνήμη  Miguel  Hernandez

Σαν τον Λύκο να διψάω πάντα το αίμα

κι απ’ τα στήθη σου που γδέρνω να το πίνω·

σαν τον Λύκο εσύ να μ’ έχεις και στο βλέμμα

σαν τη Λύκαινα να σ’ έχω. Και να σβήνω

σαν τον Λύκο από τον κόσμο ό,τι δεν είσαι,

να σπαράζω κι ό,τι εχθρεύεται εσένα

και σε μένα, σαν τον Λύκο, εσύ ν’ αρκείσαι,

σαν τον Λύκο, σαν τη Λύκα – ίδια γέννα.

Σαν τον Λύκο μες στον νου σου να γρυλίζω

κι όταν πλάι μου δεν σ’ έχω να ουρλιάζω

σαν τον Λύκο. Να με ορίζεις, να σε ορίζω

και στα πόδια σου σφαγμένος να σφαδάζω.

Και πεθαίνοντας να ζω. Να σου ανήκω,

να μου είσαι, να σου είμαι σαν τον Λύκο.

© Θεοδόσης Βολκώφ