Έτσι λεπτοί που γίναμε



Έτσι λεπτοί που γίναμε
βαραίνει πιο πολύ ο «καλλιτέχνης» απ’ τον άντρα.
Γι’ αυτό λοιπόν θα σε αφήνω
μες στα σαλόνια με τους στίχους σου να παίζεις
και στις κυρίες να συστήνεσαι ως ποιητής·
κι εγώ γυρεύοντας μια μάχη αληθινή
που σ’ έναν άλλο ορίζοντα αρχίζω να ξεκρίνω
με το μεταλλικό δισύλλαβο όνομά μου
όχι βιβλία μα τις πράξεις θα υπογράφω.



© Θεοδόσης Βολκώφ