Τραγούδι

Του αδερφού Ι. Κ. Γ.


Την καταιγίδα άρθρωναν και πείσμωναν τα χείλη,
μες στη σιωπή γυρέψαμε τ’ αμόλυντα κορμιά·
γοργά κι αν μας αρνήθηκαν όλοι οι παλιοί μας φίλοι,
με κόπο εμείς κερδίσαμε τα λόγια τα σκληρά.

Μαζί με άλλους είδαμε κι αγγίξαμε το τέλος,
μα ήταν του στήθους ο σεισμός πολύ πιο δυνατός,
κι αν μείναμε χωρίς σπαθί και με σπασμένο βέλος,
αμάλαγος κι ανάλλαχτος μάς έμεινε ο σκοπός.

Πριν χωριστούμε κάπνισε μαζί μου ένα τσιγάρο,
τίποτα εδώ δεν τέλειωσε κι είν’ η ιστορία μπροστά,
σύρε στο δρόμο σου, αδερφέ· το δρόμο μου θα πάρω·
απ’ το τσιγάρο μας αυτό θα βάλουμε φωτιά.



© Θεοδόσης Βολκώφ