Τ Ρ Ι Π Τ Υ Χ Ο
I
(terra nigra)

Γκρεμισμένος
σε έναν ουρανό βαρύ από λάμψεις
παλεύοντας
στον βράχο να μαζέψω λογικό και ανάσα -
το αθάνατο άκουσα φτερούγισμα του δράκου
και τη σκιά του είδα στη σκαμμένη γη μου
από το μαύρο χώμα θειάφι να ανασύρει∙
στα δόντια ακόμη - ενός θανάτου σπαραγμένος
και πριν το χάραγμα από ατσάλι σβήσει
όλα αναφλέγονται διαμιάς μέσα σ’ εκρήξεις,
ο Δαίμονας περνά ξανά από μπρος μου
κι ένα καινούργιο νύχι απ’ το μαυρόμαλλο λιοντάρι
- φωτιά επάνω στη φωτιά
αίμα πάνω στο αίμα –
σκληρά με σημαδεύει.


II
(cor draconis)

Στην κορυφή ενός βουνού από πάγο
κι ενώ απ’ τη γη ανεβαίνει η νύχτα ως τ’ άστρα
ριζωμένο στον μαύρο γρανίτη
ακοίμητο τόσο
που να μοιάζει αιώνιο
καίει
και μες στις φλόγες η καρδιά ενός δράκου πάλλει∙
λύκος εκεί ο άνεμος ουρλιάζει,
εκεί ένας θεός σαν να επιμένει∙
κι αυτή η φωτιά
που κάποτε αγκάλιασε τα πάντα
και που δεν ξέρει να σβήσει
δεν μπορεί ούτε να ξεχάσει
ούτε να συγχωρέσει.

III
(το φιλί)

Φιλί μαύρο από πάνω σου σκύβει
γαμψά έχει τα νύχια
και τα δόντια πέτρινα
σκοτεινό όσο και ο κύριός του –
αιματοστάλαχτο από τα μαχαίρια
που φύλαξαν τα χείλη ανάμεσά τους
φορές τόσες·
νομίζεις ότι ο δράκοντας αυτός,
η πύρινη γλώσσα που κατατρώει,
νομίζεις ότι είναι ο πόθος
που αγκαλιάζει εσένα;
Είναι το πνεύμα της εκδίκησης
που μισεί την Άλλη.