Τετάρτη, Φεβρουαρίου 21, 2007

ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Η τέχνη είναι παιχνίδι, έγραψε ο Σίλλερ. Και από μια άποψη, είναι. Μόνο που πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό παιχνίδι. Το διακύβευμα σε αυτήν την ιστορία ίσως είναι η ίδια η ψυχή εκείνου που καταγίνεται μαζί της.

Ας αφήσουμε λοιπόν για λίγο αυτό το παιχίδι και ας περάσουμε σε ένα άλλο. Τρεις προσκλήσεις μας βάζουν κι εμάς σ' αυτόν τον ιδιότυπο "χορό" - Του Kyriaz, της Ανεμοδαρμένης και του Καιρού.

Ας παίξουμε λοιπόν.



1. Όψιμος καπνιστής, έχω καταφέρει να συναγωνίζομαι επάξια φίλους που καπνίζουν εδώ και χρόνια. Επισήμως έχω κόψει το κάπνισμα με την έλευση του νέου έτους. Ανεπισήμως... μην τα ρωτάτε.



2. Η τεχνολογία κι εγώ είμαστε κόσμοι παράλληλοι. Το ότι κατάφερα να βάλω links στο blog είναι για μένα σπουδαία κατάκτηση.



3. Πίνω τον καφέ μου χρόνια τώρα σε συγκεκριμένο πάντα καφέ της Ασκληπιού. Εμμονές ηλικιωμένων ανθρώπων.



4. Σχεδόν καθημερινά, μετά τη δουλειά, πηγαίνω να πω την καλησπέρα μου σε μερικούς καλούς φίλους στο βιβλιοπωλείο "Πολιτεία". Από εδώ ένα "de profundis γεια χαρά" στα παιδιά της "Πολιτείας"(στον Γιώργο, στον Μιχάλη, στη Ραχήλ, στον Στέφανο, στον άλλο Στέφανο, στην Κυριακή, στην Όλγα) .



5. Είμαι φίλος και συνάδελφος της Ανεμοδαρμένης. Το παρόν blog λειτουργεί χάρη στην τεχνική υποστήριξή της (βλ. το 2).



Αυτά λοιπόν.



Να προτείνω κι εγώ με τη σειρά μου κάποιους...



Τάσος Καραμήτσος
Γιάννης Ευθυμιάδης
Γιώργος Κ. Ανυφαντής
Θοδωρής Βοριάς
Γιώργος Πύργαρης.





Υ.Γ. Πυθία, η σειρά σου....