Κι είχε δικαίωμα να μιλά

Κι είχε δικαίωμα να μιλά



Κι είχε δικαίωμα να μιλά
γιατί είχε πεθάνει·

κι ήταν η φωνή του δύναμη
γιατί άρχιζε απ’ όπου οι άνθρωποι τελειώνουν
κι ήταν η λέξη του βάρος
γιατί ερχόταν απ’ την όχθη την αντίπερα
κι ο αντίλαλός του πλούσιος
γιατί χτύπαγε στο αδιαπέραστο που τον γεννούσε
κι ο ήχος του ακριβός
γιατί έπαλλε το ανεπίστρεπτο εντός του·

μη σταματώντας σε πόνο και πληγή
μη σταματώντας στη θλίψη και στο πένθος
μα ώς το τέλος
στο θάνατο φτάνοντας

είχε δικαίωμα να μιλά
γιατί είχε πεθάνει.



© Θεοδόσης Βολκώφ