Δεν σπάω τη μικρή μου σιωπή (και λέγοντας μικρή δεν εννοώ σε διάρκεια, που ενδέχεται να είναι μεγάλη, αλλά σε σημασία, που είναι όντως μικρή). Μιλώντας λοιπόν υπό μίαν έννοια καταχρηστικά, απλώς τη ‘μεταλλάσσω‘. Κι αυτό γιατί οι λόγοι που ακολουθούν, αλλά και αυτοί που θα ακολουθήσουν, δεν είναι δικοί μου. Χωρίς κανένα απολύτως πρόγραμμα θα δημοσιευθούν κείμενα, πεζά και ποιητικά, από τον χώρο της λογοτεχνίας και της φιλοσοφίας, ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής. Όσοι φίλοι θέλουν να δουν ή να ξαναδούν ίσως κάποιες από τις προσπάθειές μου μπορούν να ανατρέξουν στα αρχεία των προηγουμένων μηνών.

ΟSCAR WILD (1854 – 1900)

Μικρό απόσπασμα από την ‘Μπαλλάντα της Φυλακής του Ρήντιγγ‘.

... I only knew what hunted thought

Quickened his step, and why

He looked upon the garish day

With such a wistful eye;

The man had killed the thing he loved,

And so he had to die.

Yet each man kills the thing he loves,

By each let this be heard,

Some do it with a bitter look,

Some with a flattering word,

The coward does it with a kiss,

The brave man with a sword!

Some kill their love when they are young,

And some when they are old;

Some strangle with the hands of Lust,

Some with the hands of Gold:

The kindest use a knife, because

The dead so soon grow cold.

Some love too little, some too long,

Some sell, and others buy;

Some do the deed with many tears,

And some without a sigh:

For each man kills the thing he loves,

Yet each man does not die…