ΤHE RAINS OF CASTAMERE
Οι Βροχές της Κασταμίρ
Οι Βροχές της Κασταμίρ
Και είπε αυτός, «Ποιος
είσαι συ»,
περήφανος ο Άρχων,
«που μου ζητάς υποταγή;
Απ’ τη γενιά των
γάτων
κρατώ κι εγώ, και
μάθε το
ο λιόντας είναι
λιόντας
τον πορφυρό ή τον
χρυσό
μανδύα του
φορώντας.
Τα νύχια μου είναι,
Άρχοντα,
κι ας γίνει μάθημά
σου,
και μακριά και
κοφτερά
όσο και τα δικά
σου».
Αυτά είπε κι έτσι
μίλησε
της Κασταμίρ ο
Άρχων,
μα τώρα η βροχή
θρηνεί
στων ρημαγμένων
κάστρων,
στων κάστρων του
τις αίθουσες,
ναι, η βροχή όλο
κλαίει,
όμως ψυχή δεν
έμεινε
ν’ ακούσει αυτά
που λέει.
GEORGE R.R. MARTIN
Μεταγραφή: Θεοδόσης Βολκώφ
