Από το βιβλίο
"Τα Τραγούδια της Ψυχής και της Κόρης",
(Γαβριηλίδης, 2004)


Κι όσ' αγαπιούνται χάνονται
σε άγρια μονοπάτια
κι όσα μπορούν ν' αγαπηθούν
δε σμίγουνε εδώ,
κι αν πρόλαβα τα χείλη της,
δεν της φιλώ τα μάτια,
γιατ' είμ' εγώ αθάνατος
αθάνατα πονώ...



© Θεοδόσης Βολκώφ

ΔΑΒΙΔ (απόσπασμα)


Τη σκέψη της φωτιάς θα φυτέψω βαθιά σου
και χρέος σου ηφαίστειο να γίνεις
και να την εκτινάξεις στις άκρες των κόσμων
και να την κυλήσεις στο αίμα των λαών·
αδερφό και εχθρό μαζί
θα σου δώσω τον χρόνο
και δεμένος με αυτόν απόλυτα θα είσαι·
αλίμονο
αν μυστική τη φλόγα σου κρατήσεις
σε γέννησα όπως σε γέννησα
όχι για να κρύβεσαι
αλλά για να εκρήγνυσαι παντού
και μέσα σε όλα να ξεχειλίζεις·
ποταμούς λάβας
στο στήθος της Γης
θέλω να χαράξεις
δρόμους της φωτιάς να ανοίξεις
για να πορευθούν οι λαοί της καρδιάς μου·
δεν μου φτάνει μόνο η ρίζα σου να καίει
θέλω και η κορφή σου να φλογίζεται
και με τον τρόπο μου τον άγριο να λάμπει·
έχθρα φύτεψα ανάμεσα σε σένα
και στους γιους των ανθρώπων
έχθρα ώς τον θάνατο
γιατί πολύ σε αγαπώ·
ακολούθησε τη φωτιά σου
εσύ που θες να με αγαπήσεις
και όταν ο ένας μετά τον άλλο θα σε αρνούνται
τότε θα με έχεις βρει
και όταν όλοι θα σε μισούν
τότε θα είμαστε Ένα.



© Θεοδόσης Βολκώφ

Άτιτλο


Νέος πολύ
κι ωστόσο πώς ξοδεύτηκε
και μένει πέτρινος ανάμεσά μας
απόλυτος στην αλγεινή του αορασία…

Δουλειές φιλίες έρωτες
τα πάντα αυτός κατέστρεψε
για μια πιο άγρια ομορφιά
για λίγους στίχους.


© Θεοδόσης Βολκώφ

Νέο Blog... Mousikon

Έν αρχή ήν ο... ρυθμός. Μικρή ανίπραξη στον λόγο; Όχι. Λόγος και ρυθμός μαζί, αξεχώριστα. Γι' αυτό λοιπόν και το http://mousikon.blogspot.com.

Τα πρώτα ποστ αφιερώνονται στον φίλο πιανίστα Στέφανο Θεοδωρίδη.

Θεοδόσης Βολκώφ

ΔΑΒΙΔ...

ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ποιήματα (1)


ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ

Κι όμως δεν αυτοκτόνησα.
Είδατε ποτέ κανέναν έλατο να κατεβαίνει μοναχός του στο
πριονιστήριο;
Η θέση μας είναι μέσα δω σ' αυτό το δάσος
με τα κλαδιά κομμένα μισοκαμένους τους κορμούς
με τις ρίζες σφηνωμένες μες στις πέτρες.


ΓΥΜΝΑΣΜΑ

Δοκίμαζε, συνέχιζε τα γυμνάσματά σου.
Κοίτα που κ' η θάλασσα ανακατεύει συνεχώς
ουρανό και φύκια
πασχίζοντας να βρει το σωστό της χρώμα.


ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ

Φίλε ή αντίπαλε μην τ' αναγγείλεις πουθενά.
Δεσμώτης τήδε ίσταμαι τοις ένδον ρήμασι πειθόμενος.



Πηγή: 'Αρης Αλεξάνδρου, Ποιήματα (1941-1974), Ύψιλον/βιβλία.