ΣΙΩΠΗ...
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ,
ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ, ΕΛΠΙΖΩ, ΚΑΙΡΟ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ BLOG. EYXOMAI NA TA ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΝ.
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ.
Θεοδόσης Βολκώφ
Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΤΗ ΓΗ ΤΟΥ Γ’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ «Η ζωή είναι η ουσία της τέχνης και η τέχνη το βλέμμα που βυθίζεται στην καρδιά της ζωής». Romain Rolland
Κυριακή, Οκτωβρίου 22, 2006
Τετάρτη, Οκτωβρίου 18, 2006
KAI... ΛΙΓΟΣ ΖΙΝΤ
Όταν γύρω στα 1940 είπαν στον Αντρέ Ζιντ (1869-1951) ότι μετρήθηκαν οι ζώντες ποιητές της Γαλλίας και βρέθηκαν διακόσιοι, δήλωσε χωρίς να εξετάσει τον κατάλογο των ονομάτων πως προτιμά τον διακοσιοστό πρώτο.
Δεν ισχυρίστηκε ότι έγινε κάποιο λάθος στο μέτρημα.
Υποστήριξε τη θέση του με τα ακόλουθα λόγια... "O πιο σπουδαίος ποιητής ζει, θα μιλήσουνε γι' αυτόν αύριο, θα κριθεί άξιος κρίκος της αξιομνημόνευτης αλυσίδας των ποιητών έστω κι αν τώρα είναι κρυμμένος στη σκιά της αδιαφορίας. Το πεπρωμένο του βαδίζει μπροστά".
Πηγή: Aντρέ Ζιντ. Ο ανηθικολόγος. Μτφ. Γιάννης Λο Σκόκκο. Εκδόσεις Κοράλλι, 1968.
Όταν γύρω στα 1940 είπαν στον Αντρέ Ζιντ (1869-1951) ότι μετρήθηκαν οι ζώντες ποιητές της Γαλλίας και βρέθηκαν διακόσιοι, δήλωσε χωρίς να εξετάσει τον κατάλογο των ονομάτων πως προτιμά τον διακοσιοστό πρώτο.
Δεν ισχυρίστηκε ότι έγινε κάποιο λάθος στο μέτρημα.
Υποστήριξε τη θέση του με τα ακόλουθα λόγια... "O πιο σπουδαίος ποιητής ζει, θα μιλήσουνε γι' αυτόν αύριο, θα κριθεί άξιος κρίκος της αξιομνημόνευτης αλυσίδας των ποιητών έστω κι αν τώρα είναι κρυμμένος στη σκιά της αδιαφορίας. Το πεπρωμένο του βαδίζει μπροστά".
Πηγή: Aντρέ Ζιντ. Ο ανηθικολόγος. Μτφ. Γιάννης Λο Σκόκκο. Εκδόσεις Κοράλλι, 1968.
Παρασκευή, Οκτωβρίου 13, 2006
H ομορφιά τις λέξεις υποβάλλει
… Κι είναι του κορμιού σου η ποίηση
που τις λέξεις υποβάλλει…
Θ. Βολκώφ
Η ομορφιά τις λέξεις υποβάλλει·
ρυθμούς ξυπνά το μαντεμένο σώμα…
Και να, φλογίζεται ξανά το ατσάλι
της πένας και μιλά με λύκου στόμα.
Μία φορά σ’ αντίκρυσα, και φτάνει.
Όποιος με γνώρισε – θα καταλάβει.
Σιγή… Βρυχιέται πάλι το καπλάνι,
στίχο το στίχο ο Έρωτας ανάβει…
© Θεοδόσης Βολκώφ
… Κι είναι του κορμιού σου η ποίηση
που τις λέξεις υποβάλλει…
Θ. Βολκώφ
Η ομορφιά τις λέξεις υποβάλλει·
ρυθμούς ξυπνά το μαντεμένο σώμα…
Και να, φλογίζεται ξανά το ατσάλι
της πένας και μιλά με λύκου στόμα.
Μία φορά σ’ αντίκρυσα, και φτάνει.
Όποιος με γνώρισε – θα καταλάβει.
Σιγή… Βρυχιέται πάλι το καπλάνι,
στίχο το στίχο ο Έρωτας ανάβει…
© Θεοδόσης Βολκώφ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)