Ο ΠΑΝ
Γέρνω ριζώνω μες στη Γης
νοώ τις γλώσσες της σιγής
σάρκα και σώμα και κορμί
θλίψη και πένθος και οιμωγή
πνεύμα και ιδέα και φτερά
πίστη και ελπίδα και χαρά
ο αυλός η σκέψη η μουσική
ξυήλη το όπλον το σπαθί
το αίνιγμα το μυστικό
το κτήνος το ερωτικό
ο Παν πυκνώνει τη στιγμή
και τραγουδά το Θείο Τραγί
ω πώς συμπλέκονται τα δυο
το αρσενικό το θηλυκό.
© Θεοδόσης Βολκώφ
